I. Murad

I. Murad (Hüdavendigar), Osmanlı İmparatorluğu'nun üçüncü padişahıdır. 1326 yılında, Orhan Gazi'nin oğlu olarak Bursa'da dünyaya gelmiştir. 1362 yılında babasının ölümü üzerine tahta geçmiştir. Babasının Osmanlı Beyliği'nden Osmanlı Devleti'ne dönüştürdüğü yerden bayrağı teslim alarak, o da Osmanlı Devleti'nden güçlü bir Osmanlı İmparatorluğu'na yüceltmiştir.

I. Murad döneminde Osmanlılar, Balkanlar'da pek çok fetih gerçekleştirip bölgedeki nüfuslarını kabul ettirmiştir. 1364 yılında Sırpsındığı Savaşı'nda, Sırp, Bulgar ve Macar kuvvetlerinden oluşan ittifaka karşı kazandığı zafer, en önemli başarılarından biridir. Böylece, Balkanlar'da hızla ilerlemesinin yolu açıldı. Meriç Nehri kıyısında yapılan Çirmen Savaşı'nda Sırp kuvvetlerini bir kez daha mağlup ettiğinde takvimler 1371 i gösteriyordu. 

1389 yılında Kosova Ovası'nda bu sefer karşısındaki ittifak Sırp, Hırvat, Bosna ve Arnavutlardan oluşuyordu. I. Murad'ın en büyük zaferlerinden biri olan I. Kosova Savaşı, aynı zamanda kendi hayatının da sonu oldu. Savaş sonrası, savaş alanını gezerken Milos Obilic ismindeki bir Sırp askerinin suikaste uğramış ve hayatını kaybetmiştir.

Bu savaş, Osmanlıların Balkanlar'daki hakimiyetini kalıcı hale getirmiş ve bölgedeki Hristiyan direnişini büyük ölçüde zayıflatmıştır. Ancak bu savaşın sonunda I. Murad, bir Sırp askeri olan Miloš Obilić tarafından suikaste uğramış ve savaş alanında hayatını kaybetmiştir.

Osmanlı ordusunun en seçkin birliği olarak uzun süre varlığını sürdürecek, yeniçeri ocağını kurarak Osmanlı ordusunu profesyonel bir yapıya kavuşturmuştur. Devlete bağlı, yarı bağımsız eyaletler gibi değerlendirilen sancak sistemi ile fethedilen toprakların etkin biçimde yönetildiği ve otoriter merkezi yönetim düzeni kurdu. Osmanlı İmparatorluğu'nun idari, mali ve askeri sistemlerinin temellerini oluşturdu. Mutlakiyetçi yönetim güçlendirilirken, bürokrasi kurumsallaştırıldı.

I. Murad, askeri başarılarını, diplomatik ve dini politikalar ile de taçlandırmıştır. Balkanlar'da fethedilen yerlere Müslümanların yerleşmesini teşvik ederken ve Hristiyan halkla barışçıl ilişkiler kurmuş, herkesin dini özgürlüğüne saygı gösterilmiştir. Bu Müslümanlığın Balkanlar'da yayılmasını sağlamıştır. Bizans İmparatorluğu ve Balkan devletleriyle diplomatik ilişkileri geliştirmiştir. Bizans prensesi Despina ile oğlu Yıldırım Bayezid'ın evlilikleri gibi stratejik evlilikler vasıtasıyla siyasi gücünü artırmıştır.